-1-

BIOAKTYWNE IZOFLAWONOIDY: GENISTEINA, DAIDZEINA, DAIDZYNA
I PUERARYNA Z OŁOWNIKA ŁATKOWATEGO (PUERARIA LOBATA, KUDZU).

Katedra i Zakład Biochemii Lekarskiej
Akademia Medyczna we Wrocławiu
51 386 Wrocław, ul Chałubińskiego 10

Dr. Jadwiga Pietkiewicz

Rośliny są bogatym źródłem licznych substancji o szerokim zakresie aktywności biologicznej: od toksyn i karcinogenów do związków o dużej skuteczności leczniczej. Od wielu lat uwagę badaczy przykuwają izoflawonoidy pochodzenia roślinnego, ze względu na ich własności antynowotworowe, antyoksydacyjne, antybakteryjne, przeciwgorączkowe, hipotensyjne, spazmolityczne i inne. 

Coraz więcej ośrodków na świecie - w Europie, Stanach Zjednoczonych , Kanadzie, Japonii, Chinach zajmuje się szczegółowo poznaniem molekularnych mechanizmów działania związków izoflawnoidowych na poziomie komórkowym oraz ich znaczeniem w leczeniu rożnych schorzeń. Zwrócono między innymi uwagę na znaczne różnice w zachorowalności na raka piersi i raka prostaty w populacji azjatyckiej ( Japonia i Daleki Wschód ) i zachodniej  ( Europa, Ameryka Północna) i przypisano to zróżnicowaniu nawyków dietetycznych. Tradycyjnie mieszkańcy Dalekiego Wschodu i Japonii, spożywają duże ilości pokarmów roślinnych, o dużej zawartości m.in. difenolowych fitoestrogenow : daidzeiny, daidzyny, genisteiny i ich pochodnych. W surowicy krwi Japończyków jest ok. 15 razy wyższe stężenie tych izoflawonoidów niż u Brytyjczyków, co wyraźnie wynika z różnic w sposobie odżywiania. [1]

 Popularnym źródłem roślinnych izoflawonoidów jest soja  ( Glycine max Merril), ale równie bogaty w nie jest korzeń ołownika łatkowatego ( Pueraria lobata, kudzu), zwłaszcza, że zawiera on znaczenie więcej wartościowego izoflawonoidu pueraryny ( 80% całej  puli izoflawonoidów tej rośliny).

Chemiczna struktura Daidzeiny (R=H) i genisteiny R=OH)

17-beta estradiol (estrogen)                 testosteron (adrogen)

Ze względu na podobieństwo strukturalne do hormonów płciowych, daidzeina i genisteina mogą wiązać się z receptorami estrogenów lub androgenów na powierzchni komórek wyposażonych w te receptory. W stężeniach fizjologicznych (10 nanoM-20 mikroM) genisteina zachowuje się jako agonista estrogenów. Jednakże wzrost jej poziomu surowicy powyżej 10 mikroM powoduje zahamowanie wzrostu guza nowotworowego [2]. Substancja ta wiążąc się z receptorami androgenów hamuje aktywność hormonów męskich - testosteronu, dihydrotestosteronu, co znacznie obniża stymulujący wpływ androgenów na rozwój raka prostaty. W obecności genisteiny obserwuje się spadek poziomu PSA ( Prostate-specific antigen- obecnego w surowicach pacjentów jako maker nowotworowy), aż do 50-80%[3]. Podobny efekt wywiera estradiol. 

W zakresie stężeń w surowicy przekraczających poziom fizjologiczny genisteina zahamowuje nawet w 50% tempo wzrostu komórkowego - proliferację komórek wywołaną przez np. chemiczne czynniki rakotwórcze obecne w skażonym środowisku. Wiele z tych czynników wywołuje na poziomie molekularnym wzrost aktywności kinaz białkowych tyrozyno-specyficznych. Enzymy te ważne są w przekazywaniu informacji ze środowiska do wnętrza komórki w celu uzyskania odpowiedniego efektu metabolicznego. Aktywność tych kinaz pobudzana jest również przez rożne czynniki wzrostu - EGF, PDGF, ILGF, FGF ( nabłonkowy, pochodzenia płytkowego, insulinopodobny, fibroblastów)- odpowiedzialne za stymulacje procesów proliferacji rożnego typu komórek. Jest stwierdzona duża korelacja pomiędzy działaniem retrowirusów - promujących transformację nowotworową komórek, a aktywnością kinaz tyrozyno-specyficznych.W zakresie stężeń wyższych niż fizjologiczne, genisteina i daidzeina potrafią hamować aktywność tych kinaz stając się istotnymi czynnikami antynowotworowymi [4],[5].

Genisteina jest także skutecznym inhibitorem aktywności topoizomeraz I i II DNA[6]. Dochodzi wskutek tego do zahamowania procesu replikacji DNA, a w dalszej kolejności spada tempo powielania materiału genetycznego w procesie podziałów komórkowych. Izoflawonoid ten reguluje cykl komórkowy ,co prowadzi do blokowania procesu podwajanie DNA, a więc i na tym poziomie zostaje zahamowany proces podziału komórek i wzrost ich populacji [6].

W prawidłowo funkcjonującym organizmie czas życia komórek jest ściśle określony. Starsze komórki obumierają, ale populacja regularnie odnawia się. O tempie tego procesu decyduje zjawisko apoptozy czyli programowanej śmieci komórki. Proces ten musi być precyzyjnie regulowany, gdyż zachwianie kontroli nad nim może spowodować, że komórki nabędą cech nieśmiertelności, tak jak to ma miejsce w guzach nowotworowych. Rożne substancje mogą blokować apoptozę - są to tzw. czynniki cytotoksyczne. Okazuje się , że izoflawonoidy zawarte w estraktach korzenia Kudzu chronią komórki przed związkami indukującymi zjawisko apoptozy[7]. 

Ważnym czynnikiem rozrostu tkanki nowotworowej jest dobre unaczynienie. Nowotworzeniu towarzyszy zjawisko angiogenezy - rozwój sieci naczyń krwionośnych, zapewniających dostarczanie tej tkance tlenu i innych czynników ważnych w utrzymaniu procesów życiowych. Angiogeneza jest silnie hamowana przez genisteinę, ponieważ zmniejsza ona trzykrotnie tempo rozwoju komórek śródbłonka wyścielającego ściany tworzonych naczyń, a ponadto stymuluje degradację białek macierzy zewnątrzkomórkowej w środowisku otaczającym nowopowstające naczynia. Nie ma wtedy szkieletu utrzymujacego strukturę naczyniowa w tkance[8],[9]. 

Ze strukturą chemiczną izoflawoidów zawartych w kudzu są ściśle związane ich własności antyoksydacyjne. Obecność wiązań podwójnych w tych difenolowych strukturach sprzyja przechwytywaniu reaktywnych form tlenu[10].Ta zdolność zmiatania wolnych rodników pozwala chronić elementy budulcowe i funkcjonalne komórek przed oksydacyjnym działaniem bardzo aktywnych utleniaczy. Np. w stanach zapalnych zaktywowane komórki zapalne wytwarzają oksydanty typu HOCL, HOBr, ONOO(-), z którymi genisteina reaguje, tworząc pochodne chloranowe, brominowe, nitrozowe. Uważa się, że te modyfikacje chemiczne mogą zasadniczo zmieniać jej aktywność biologiczną, a jednocześnie struktury komórek nie są narażone na utlenianie[11]. Istotna jest tutaj ochronna rola genisteiny w chorobach zapalnych. 

Budowa izoflawonoidów - genisteiny, daidzeiny, daidzyny, pueraryny wskazuje na ich hydrofobowy charakter (związki mające powinowactwo do środowiska niepolarnego). To wpływa na oddziaływanie tych związków z błonami komórkowymi. Środowisko komórki oddzielone jest od otoczenia błoną komórkową, zbudowaną z dwuwarstwy lipidowej. Struktura tej błony powinna być taka, aby komórka mogła mieć prawidłowy kształt, wytrzymałość mechaniczną, nie przepuszczała do wnętrza komórki wszystkich substancji z otoczenia. Kontakt z oksydantami takimi jak wolne rodniki naraża składniki błony na utlenienie, a wtedy dochodzi do wzrostu płynności błon. To osłabia mechanicznie tą strukturę, zwiększa jej przepuszczalność, prowadzi do pękania błon. Izoflawonoidy mają właściwość podobną do cholesterolu i witaminy E- jako substancje hydrofobowe wiążą się z rdzeniem hydrofobowym błony komórkowej, co wzmaga jej stabilność i radykalnie zmniejsza płynność. Obecność tych związków w błonie stanowi przestrzenną przeszkodę dla wnikania wolnych rodników do komórki, a efekt ten zmniejsza kinetykę wolnorodnikowych reakcji red-ox wewnątrz komórki[12].

Utleniacze tak silne jak reaktywne formy tlenu mają różnorodny wpływ na wewnątrzkomórkowe procesy metaboliczne. Mogą prowadzić do powstawania utlenionych pochodnych białek, cukrów, lipidów, kwasów nukleinowych. Komórka wytwarza mechanizmy enzymatyczne, czuwające nad utrzymaniem równowagi w przebiegu procesów oksydacyjno- antyoksydacyjnych. Izoflawonoidy z ekstraktów korzenia kudzu zwiększają aktywność dysmutazy ponadtlenkowej - enzymu bardzo ważnego w przemianie wolnorodnikowych form tlenu w mniej agresywne utleniacze. Dzięki temu m.in. obniża się poziom nadtlenków lipidowych w lipoproteinach LDL - struktur odpowiedzialnych za transport choresterolu z wątroby do komórek tkanek pozawątrobowych. Zmienione oksydacyjnie LDL stanowią poważny czynnik miażdżycogenny, ponieważ nie są wiązane przez swoiste receptory komórkowe i z tego powodu choresterol w nich zawarty pozostaje w układzie krążenia. Takie struktury wychwytywane są w naczyniach przez makrofagi, które po przeładowaniu choresterolem pękają. Dochodzi do tworzenia w naczyniach krwionośnych blaszek miażdżycowych zawierajacych choresterol, sole wapnia, fragmenty nierozpuszczalnych białek. Grozi to zwężeniem i w końcu zamykaniem światła naczyń. Izoflawonoidy takie jak genisteina, daidzeina, pueraryna mają własności antymiażdżycowe [13] .Genisteina i daidzeina chronią przed rozwojem choroby wieńcowej także i dlatego, że pod ich wpływem zmniejsza się szybkość syntezy cholesterolu w wątrobie, sekrecja lipoprotein VLDL z tej tkanki- prekursorów LDL [14]. Daidzeina i pueraryna z korzenia kudzu, hamują agregację płytek krwi w naczyniach krwionośnych, chronią zatem przed śmiercią wywołaną przez zjawisko trombozy w płucach [15] Mogą one zmniejszyć lepkość krwi i dzięki temu poprawiać mikrokrążenie [16]. 

Znane jest także działania antybakteryjne i przeciwgrzybicze izoflawonoidów. Genisteina, daidzeina, pueraryna oraz ich pochodne hamują aktywności beta- galaktozydazy bakterii z grupy Streptomyces. Zahamowanie aktywności tego enzymu uniemożliwia komórkom bakteryjnym obronę przed antybiotykami[17].W pracach Barbary Thiem i Olgi Goślińskiej z Akademii Medycznej w Poznaniu pokazano hamujący wpływ pueraryny, daidzeiny, daidzyny z korzenia kudzu na wzrost komórek szczepów bakterii Steplylococcus aureus, Stephylococcus epidermidis i grzybów Candida albicans i Aspergillus niger.[18]

Do tych różnorodnych efektów działania izoflawonoidów typu genisteiny, pueraryny, daidzeiny, daidzyny dodać należy zdumiewającą skuteczność tych substancji w leczeniu uzależnienia alkoholowego. Takie własności związków zawartych w korzeniu kudzu zna medycyna dalekowschodnia od czasów starożytnych. W Europie i Ameryce Północnej zainteresowanie tego rodzaju działaniem ekstraktu z Pueraria lobata obserwuje się od kilkunastu lat [19],[20]. Etanol łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego do krążenia i jest rozprowadzany równomiernie w płynach wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Ponad 70% metabolizowane jest w wątrobie pod wpływem dehydrogenazy alkoholowej do aldehydu octowego:

CH3CH2OH + NAD+ ® CH3CHO + NADH + NAD+

Powstający aldehyd jest utleniany w mitochondriach przez dehydrogenazę aldehydową do kwasu octowego:.

CH3CHO + NAD+ + H2O ® CH3COO- + NADH + 2H+

Około 25% etanolu rozkłada się w mikrosomalnym układzie oksydacyjnym: oksydazy cytochromowej P450 , a resztę wydala się przez płuca i nerki w formie niezmienionej [21].

Aldehyd octowy jest bardziej toksyczny od etanolu: wywołuje objawy zatrucia. Ma on silne działanie obwodowe - rozszerza naczynia krwionośne ( następuje spadek ciśnienia tętniczego), rozszerza małe naczynia obwodowe( zaczerwienienie twarzy i kończyn) oraz wywołuje uczucie duszności, zaburzenia rytmu serca, nudności, wymioty. Objawy te nasilają się po zahamowaniu dehydrogenazy aldehydowej. Inhibitorem tego enzymu jest disulfiram (in. Esperal, antabus, antikol), lek stosowany w konwencjonalnym leczeniu choroby alkoholowej. U Azjatów i Indian Południowoamerykańskich występuje defekt genetyczny dehydrogenazy aldehydowej i to jest u nich przyczyną silnych objawów zatrucia po wypiciu alkoholu. 

Długotrwałe spożywanie etanolu prowadzi do uzależnienia psychicznego. W centralnym układzie nerwowym dochodzi do stymulacji procesów wywołujących subiektywne doznanie przyjemności, zmniejszenie poczucia strachu, efekt antystresowy. Działanie to dotyczy systemu nagrody w mózgu i odbywa się za pośrednictwem neurotransmiterów - dopaminy i serotoniny- poprzez ich oddziaływanie z receptorami GABA- ergicznymi w neuronach. Receptory te redukują transmisję sygnału wywołanego przez bodziec zewnętrzny (niwelacja objawów stresu). Pośredniczą w tym neuroaktywne steroidy jako agoniści receptorów GABA-ergicznych. Te neuroaktywne steroidy są produktami ubocznej przemiany serotoniny, dopaminy i aldehydu octowego powstałego z etanolu [ 22]. Steroidy te mogą stymulować również receptory opiatowe w mózgu[23]. Jest to ogniwo łączące działanie etanolu i opioidów i ono odpowiada za pobudzanie systemu nagrody w centralnym układzie nerwowym prze etanol, morfinę i inne substancje uzależniające. Antagonista receptorów opioidowych, naltrekson , zmniejsza konsumpcję etanolu, gdyż hamuje wpływ alkoholu na pobudzenie układu nagrody w mózgu, nasila jednak efekty niepożądane- uszkodzenia wątroby. Różne konwencjonalne metody farmakologicznego leczenia uzależnienia alkoholowego dają jednak umiarkowane efekty, przy czym towarzyszą temu skutki uboczne [21]. 

Zawarte w korzeniu kudzu izoflawonoidy- genisteina, pueraryna, daidzeina, daidzyna nie wykazują toksycznych skutków działania, a efektywnie zmniejszają potrzebę picia alkoholu [19],[24]. Mechanizmy działania tych substancji na przemianę etanolu badane są od niedawna. Genisteina i daidzeina z korzenia Pueraria hamują aktywność dehydrogenazy alkoholowej, a ich pochodne 7-O-glikozylowe działają hamująco na dehydrogenazę aldehydową [25]. Również daidzyna okazała się inhibitorem dehydrogenazy aldehydowej, rozkładającej aldehyd octowy [26}. Ponieważ enzym ten uczestniczy także w przemianie serotoniny i dopaminy w mózgu, zatem daidzeina hamuje metabolizm obu tych neurotransmiterów w kierunku neuroaktywnych steroidów. Wskutek tego serotonina i dopamina pozostaja dłużej w krążeniu i wywołują naturalną stymulację układu nagrody - nie ma potrzeby sięgania po alkohol [27].

Taki mechanizm wskazuje też na możliwość wykorzystania genisteiny i innych izoflawonoidów z kudzu do zwalczania uzależnienia nie tylko od alkoholu lecz od narkotyków i nikotyny. Etanol jest cytotoksyczny dla komórek CUN. W jego obecności dochodzi do apoptozy -obumierania tych komórek, wskutek indukowania ekspresji kaspazy 3 na szlaku aktywującym apoptozę. Izoflawonoidy z ekstraktów korzenia kudzu znacznie zmniejszają ilość apoptycznych cech w komórkach[28]. Ponadto w stanach zatrucia alkoholem dochodzi do zahamowania przez etanol procesu proliferacji komórek astrogleju w CUN, co jest przyczyną mikroencefalii u dzieci matek-alkoholiczek .Takie mikro-uszkodzenia układu nerwowego są przyczyną pewnego upośledzenia funkcji umysłowych. Okazuje się, że preparaty z korzenia kudzu chronią proces proliferacji tego typu komórek [29].

Podsumowanie:

Genisteina, pueraryna i daidzyna- izoflawoinoidowe składniki Pueraria lobata (kudzu) mają bardzo szerokie spektrum działania leczniczego. Roślina ta może służyć jako źródło naturalnych czynników o własnościach antykarcinogennych, antybakteryjnych, przeciwzapalnych, antyoksydacyjnych. Może być wykorzystywana w leczeniu choroby alkoholowej ze względu na hamowanie różnych skutków działania etanolu, zwłaszcza w mózgu. Poznanie pewnych mechanizmów regulacji układu nagrody w centralnym systemie nerwowym przez izoflawonoidy obecne w kudzu wskazuje na możliwość szerszej walki z uzależnieniami, co ma niebagatelne znaczenie społeczne.

Piśmiennictwo:

1.Pumford S.L. et al. ,Am.Clin.Biochem. 2002, 39(3):281-92.
2.de Lemos M.L. et al.,Ann.Pharmacotherapy 2001,35:118-120.
3. Rosenberg Zand et al, Clinica Chimica Acta, 2002, 317 (17-26)
4.Akiyama T. et al.,J.Biol.Chem.1987,262(12):5592-98.
5.Shulze-Mosgan M.H. et al.,Eur.J.Cancer 1998,34(9):1425-31
6.Birt D.F. et al., Pharmacol.Ther. 2001,90(23):157-77.
7.Jang M.H. et al.,Jpn.J.Pharmacol. 2001,87(40):338-42.
8.Kruse F.E. et al.,Ophtalmologie 1997,94:152-6.
9.Rohrschneider J.M. et al.,Exp.Eye Res. 2000,71(5):483-7.
10.Bartosz W.,Druga twarz tlenu, PWN Warszawa 1995.
11.Boersino B.J. et al., Mutat.Res. 2001,480-481:121-7.
12.Arora A. et al., Arch.Biochem.Biophys. 2000,373(1):102-9.
13.Chen J. et al.,Curr.Atheroscler.Rep. 1999,3:210-14.
14.Lee J.S. et al.,Complementary and Alternative Medicine 2002,2:12.
15.Choo M.K. et al., Biol.Pharm.Bull. 2002,25(10):1328-32.
16.Ren P. et al., PubMed
17.Hazato T. et al., J.Antibiot. 1979,32(3):217-22.
18.Tiem Barbara, Akademia Medyczna, Poznań
19.Keung W.M.,Vallee B.L.,Phytochemistry 1998,47(4):499-506.
20.Lin R.C.,Li T.K.,Am.J.Clin.Nutr. 68(6):15125-153.
21.Kostowski W.,Podstawy Farmakologii,PZWL Warszawa ,2001.
22.MegaB.T. et al., Arch.Pharmacol. 2002,366(4):319-26.
23.Keung W.M.,Biochemistry 1998,95(5):2198-2203.
24.Keung W.M.,Vallee B.L., Proc.Natl Acad.Sci.USA 1993,90:10008-12.
25.Keung W.M.,Alkohol Clin.Exp,Res. 1993,17(6):1254-60.
26.Keung W.M.Chem.Biol.Interact. 2001,130-131(1-3):919-30.
27.Rezwani Amir, Univ. North Carolina, USA
28.Jang M.H. et al.,Jpn.J.Pharmacol. 2002,88:355-58.
29.Jang M.H. et al.,Jpn.J.Pharmacol. 2001,87(4):338-42

-2-

KORZEŃ KUDZU - NOWE MOŻLIWOŚCI FARMAKOTERAPII CHOROBY ALKOHOLOWEJ.
Publikacja medyczna w czasopiśmie "Lek w Polsce" 1999r

Prof. dr hab. med. Jan Niedworok
Akademia Medyczna w Łodzi
 

Kudzu - Pueraria lobata Wild, roślina należąca do rzędu strąkowców rosnąca w Azji, głównie Chinach, a także w podzwrotnikowych i zwrotnikowych regionach Ameryki. Jej rozprzestrzenienie na niektórych terenach jest znaczne, np. w Georgii roślina tworzy "zielone dywany", pokrywające drzewa i krzewy. Jako roślina pnąca osiąga nawet 12 metrową wysokość. Rośnie w cieniu drzew, wzdłuż ulic, oplatając uliczne latarnie oraz słupy linii elektrycznych. W dobrych warunkach klimatycznych i glebowych szybkość dziennego przyrostu tej rośliny jest znaczny i może sięgać nawet 30 cm. Wielkość liści i wydzielany przez kwiaty przyjemny zapach uczyniły ją bardzo atrakcyjną. Podobnie jak inne rośliny motylkowate, również ona gromadzi azot z powietrza i dzięki swoim korzeniom może nawozić ziemię. Ponadto może służyć jako wydajna roślina pastewna, ze względu na szybki wzrost, ale przede wszystkim dzięki znacznej zawartości skrobi.

Już od wielu wieków strąki i korzenie kudzu były stosowane w chińskim lecznictwie pod nazwą ge-gen. Stosowano je w terapii migreny, niewydolności naczyń wieńcowych, nadciśnieniu tętniczym, alergii, biegunkach i w leczeniu choroby alkoholowej. Dopiero jednak od kilku lat poddano wyciągi z owoców i korzenia kudzu dokładnym badaniom w wielu ośrodkach badawczych, przy czym w korzeniu stwierdzono obecność znacznych ilości izoflawonów, tj. średnio od 1,77 do 12% suchej masy, w tym daidziny, daidzeiny, daidzeino-4,7 diglikozydy, puerarino-7- ksylosydy i 4,6-0-diacytylopueraryny i inne związki (8).

 Toksyczność ostra DL-50 suchego wyciągu etanolowego korzenia kudzu jest stosunkowo mała i wynosi dla myszy 2100 (1200 mg /kg m. c. Po doustnym podawaniu myszom przez okres 2 miesięcy około 2000 mg /kg m.c. nie obserwowano istotnych zmian patologicznych w narządach wewnętrznych.

 Suchy wyciąg etanolowy korzenia kudzu podany doustnie szybko się wchłania i gromadzi się w osoczu, wątrobie, śledzionie a głównie w nerkach, najmniej stwierdzono w centralnym układzie nerwowym. Wydalany jest głównie w postaci siarczanów oraz glukoronianów z moczem oraz w żółci przez przewód pokarmowy( 16,17 ). 

DZIAŁANIE FARMAKOLOGICZNE

W badaniach doświadczalnych stwierdzono istotne działanie na układ sercowo naczyniowy, wyrażający się między innymi: rozszerzeniem naczyń wieńcowych, zmniejszeniem zapotrzebowania na tlen przez mięsień sercowy (poprzez ekonomizację pracy serca), zmniejszenie rozległości obszaru martwicy serca w doświadczalnie wywołanym zawale serca, poprzez poprawienie metabolizmu w obszarze dotkniętym zawałem.

Ponadto stwierdzono obniżenie ciśnienia krwi tętniczej, obniżenie stężenia katecholamin w krwi krążącej oraz zmniejszenie reaktywności naczyń krwionośnych.

Suchy wyciąg etanolowy z korzenia kudzu ma także właściwości beta adrenolityków, w małych dawkach ma hamować adrenergiczne receptory beta-1, w dużych ma znosić efekt działania izoproterenolu na adrenergiczne receptory beta-2.

Zaobserwowano także silnie hamujący wpływ na agregację płytek krwi szczurzych wywołanych ADP oraz kolagenem, co może potęgować korzystny wpływ wyciągu z korzenia na przebieg niewydolności naczyń wieńcowych i zawału serca ( 3, 4, 11, 12, 14).

Niektóre z izoflawonów zawartych w korzeniu kudzu mają wywierać działanie cytotoksyczne i indukować procesy apoptozy w niektórych nieprawidłowych komórkach (9). Stwierdzono także działanie anty mutagenne suchego etanolowego wyciągu korzenia kudzu przy użyciu testu Amesa (12). Ponadto obserwowano w badaniach in vitro hamujący wpływ wyciągu z kwiatów i korzenia kudzu na hodowlę Helicobacter pylori (1).

W obserwacjach klinicznych wyciąg z korzenia kudzu znosi lub zmniejsza intensywność bólów głowy, w tym również bólów migrenowych, co ma być uwarunkowane ułatwieniem przepływu krwi związku ze zmniejszeniem oporów naczyniowych. Na stosunkowo dużej grupie osób obserwowano istotne zmniejszenie się ciśnienia tętniczego krwi po kilkutygodniowym zażywaniu suchego etanolowego wyciągu z korzenia kudzu.

Stwierdzono także istotne zmniejszenie się częstości i intensywności napadów bólowych w przebiegu choroby wieńcowej (11, 12).

Zalecano także stosowanie wyciągu z korzenia kudzu do łagodzenia dokuczliwych objawów menopauzalnych, postmenopauzalnych i andropauzalnych, w tym poprawę samopoczucia, wzmożenie libido, hamowania szybkiego rozwoju osteoporozy, także posterydowej (2)(18).

Od wieków zwracano także uwagę na działanie antabusopodobne korzenia a szczególnie jego wyciągu. Składniki bowiem wyciągu korzenia kudzu hamują bądź modyfikują działanie dehydrogenazy alkoholowej, hamując rozkład alkoholu do aldehydu octowego i powstania kwasu octowego. Jednocześnie stwierdzono, że izoflawony korzenia kudzu podnoszą stężenie serotoniny i dopaminy w centralnym układzie nerwowym, co ma skutkować stopniowym zmniejszaniem "konieczności" spożywania alkoholu pod każdą postacią. Prawdopodobnie proces zmniejszania potrzeb spożywania pewnej ilości alkoholu codziennie, zależny jest od ciężkości uzależnienia. Mechanizm tego procesu jest bardzo złożony i być może polega nie tylko na hamowaniu powstania aldehydu octowego i z tego powodu zmniejszonego tworzenia się z aminami biogennymi kompleksowego związku - salsolinolu, (związku z grupy z grupy tetrahydrochinolinowej), pobudzającego receptory opioidowe. Pobudzenie to leży być może u podstaw uzależnienia, co tworzy ogniwo łączące mechanizmy działania opiatów i alkoholu etylowego w procesie uzależnienia.

 Korzystne działanie suchego wyciągu etanolowego z korzenia kudzu, polega być może nie tylko na łagodnym zmniejszaniu powstawania aldehydu octowego, ale także uciążliwych objawów antabusopodobnych, jak zaczerwienienie twarzy, nudności, wymiotów, bólów głowy, jak i na zmniejszeniu lęku, objawów abstynencyjnych jak zwiększona potliwość, lęk, drżenie mięśni, wymioty, silne poty, częstoskurcz itp.

Jak dotychczas doniesienia prasowe odnośnie korzystnego działania w chorobie alkoholowej są bardzo krytycznie oceniane w literaturze fachowej (środowisk związanych z lecznictwem alkoholików), co nie oznacza że wyciąg z korzenia kudzu nie może stanowić nadziei dla ludzi uzależnionych od alkoholu. Wydaje się, że dalsze obserwacje nad stosowaniem korzenia kudzu w leczeniu choroby alkoholowej, jak też celowane badania powinny wyjaśnić zdolność skutecznego oddziaływania suchego etanolowego wyciągu korzenia kudzu na przebieg choroby alkoholowej, jak też mechanizmy rządzące tymi procesami, tym bardziej, że w medycynie chińskiej korzeń kudzu i jego wyciągi uważane są za skuteczny preparat w terapii antyalkoholowej (7). Gotowe kapsułki kudzu dostępne są w Polsce w niektórych aptekach i sklepach zielarskich, w Niemczech pod nazwą kudzu tabletten.

Piśmiennictwo.

1.      1.Bae E.A., Han M.J., Kim DH; In vitro anti Helicobacter pylori activity of irisolidone isolated from the flower  and rhizoma  Pueraria thunbergiana. Planta Med., 2001, 67: 161.

2.      2.Chansakaow S., Ishikawa T., Sekine K., Okada M., Higuchi Y., Kudo M., Chaichantipyuth C., Isoflavonoids from Pueraria mirifica and their estrogenic activity. Planta Med., 2000, 66: 572-5.

3.      3.Choo M.K., Park E.K., Yoon H.K.,  Kim D.H.; Antitrombotic and antiallergic activities of daidzein, a metabolite of puerarin and daidzin produced  by human intestinal microflora. Biol. Pharmaceut. Biul., 2002, 25: 1328-1332.

4.      4.Hsu H.H.,  Chang C.K.,  Su H.C., Liu I.M., Cheng J.T.: Stimulatory effect of puerarin on a1 adrenoreceptor to increasease glucose uptake into cultured C-2C-12 cells of mice. Planta Med., 2002, 68: 999-1003.

5.      5.Kafman P.B., Duke J.A., Brielmann H.K., Bolk J., Hoyt J.E., A comparative survey of leguminous plants as sources of the isoflavones and daidzein: implications for human nutrition and health. J. Altern. Complement Med., 1997, 3: 7-12.

6.      6.Keung W.M., Lazo O., Kunze L., Vallee B.L.; Potentiation of the availability of daidzin by an extract of radix puararin.  Proc. Natl. Acad. Sci., 1996, 93: 4284-4288.

7.      7.Keung W.M., Vallee B.L., Kudzu root: an ancient Chinese source of modern antidipsotropic agents.  Phytochem., 1998, 47: 499-506.

8.      8.Lee K.T., Sohn I.C., Kim Y.K., Choi J.W., Park H.J., Itoh Y., Mlyamoto K., Tectorigenin, an isoflavonnne of pueraria thunbergiana Benth; induced differentiation and apoptosis in human promyelocytic leukemia  HL- 60 cells. Biol. Pharm. Bull., 2001 24: 1117-21.

9.      9.Lin R.C., Guthrine S., Xie C.Y., Mai K., Lee D.Y. Lumeng L., Li T.K.;  Isoflavonoid compounds extracted from Pueraria lobata suppress alcohol a pharmacogenetic rat model of alcoholism. Alcohol Clin. Exp. Res., 1996, 20: 659-65.

10.  10.Lin R.C., Li T.K.; Effects of isoflavones on alcohol pharmacokinetics and alcohol-drinking in rats.  Am. J. Clin. Nutr., 1998, 68: 1512S 1515S.

11.  11.Liu Q., Wang L., Lu Z., Li S., Xiong Y.; Effect of puerarin on coronary collateral circulatiun in dogs with experimental acute myocardial infarction . Zhonggne Zhong Yao Za  Zhi , 1999. 24: 304-6.

12.  12.Mlyazawa M., Sakano K., Nakamura S., Kosaka H., Antimutagenic activity of isoflavone from Pueraria Lobata. J. Agric. Food Chem., 2001, 49 : 336-41.

13.  13.Overstreet D.H.,  Lee Y.W., Rezvani A.H.,  Pei Y.H., Criawall H.E., Jankowsky D.S.; Alcoholism: Clinical Experm. Res., 1996, 20: 221-227.

14.  14.Wang L.Y., Zhao A.P., Chai X.S., Effects of puerarin on cat vascular smooth muscle in vitro. Zhongguo Yao Li Xue Bao, 1994, 15: 180-2.

15.  15.Yamazaki T., Hosono T., Matsushito Y., Kawashima K., Somega M., Nakajima Y., Narui K, Hibi Y., Ishizaki M., Kinjo J., Nohara T.,  Pharmacological studies on puerariae flos. IV Effects of Pueraria thomsoni dried flower extract on blood ethanol and acetaldehyde levels in human. Int. J. Clin. Pharmacol Res., 2002, 22: 23-8.

16.  16.Yosuda T., Kano Y., Saito K., Ohsawa K., Urinary and biliari metabolites of daidzin and daidzein in rats. Biol. Pharm, Bull., 1994, 17: 1367-74.

17.  17.Yosuda T., Kano Y., Saito K., Ohsawa K.; Urinary and biliari metabolites of puerarin in rats. Biol. Pharm. Bull., 1995, 18: 300-3.

18.  18.Zheng G., Zhang X., Meng Q., Gong W., Wen X., Xie H., Protective effect of total isoflavones from Pueraria lobata on secondary osteoporosis induced by dexamethasone in rats. Zhong Yao. Cal., 2002, 25: 643-6

idź do strony głównej: www.kudzu.pl

Strona internetowa jest własnością firmy Biopol.
Nie wolno przedrukowywać ani korzystać bez pisemnej zgody firmy czy autorów artykułów.